بررسی میزان تحقق اهداف اخلاقی و رابطه‌ی آن با قضاوت اخلاقی در دانش‌آموزان پایه پنجم ابتدایی شهر بندرعباس

            پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان تحقق اهداف اخلاقی و رابطه‌ی آن با رشد قضاوت اخلاقی در بین دانش‌آموزان پایه‌ی پنجم ابتدایی شهر بندرعباس انجام گرفته است. روش پژوهش این تحقیق توصیفی- پیمایشی و توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه‌ی آماری پژوهش شامل کلیه‌ی دانش‌آموزان پایه‌ی پنجم ابتدایی شهر بندرعباس است، که تعداد 394 نفر به روش تصادفی– طبقه‌ای انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از دو پرسشنامه استفاده شده است. پرسشنامه‌ی اول که مربوط به تعیین میزان تحقق اهداف اخلاقی آموزش و پرورش است، از نوع محقق ساخته است و پرسشنامه دوم پرسشنامه قضاوت اخلاقی (MJT) است که برای اندازه‌گیری قضاوت اخلاقی مورد استفاده قرار گرفته است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی میانگین، انحراف استاندارد و ضریب همبستگی پیرسون و آمار استنباطی آزمون t و آزمون فریدمن استفاده شده است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که اهداف اخلاقی آموزش و پرورش در پایه‌ی پنجم در شهر بندرعباس در سطح مطلوب تحقق یافته است. اگر چه همه‌ی اهداف در حد مطلوبی تحقق یافته است اما میزان تحقق آنها یکسان نیست و رتبه‌های متفاوتی دارند. بدین ترتیب، آن اهدافی بیشتر تحقق یافته که مدرسه و خانواده در زمینه‌ی آموزش آن بیشتر با یکدیگر توافق و همکاری داشته‌اند. همچنین یافته‌ها نشان داده است که بین میزان تحقق اهداف اخلاقی و قضاوت اخلاقی در سطح 05/0 رابطه معنی‌دار وجود دارد. اما تحلیل یافته‌ها به تفکیک اهداف نشان می‌دهد که از بین 21 هدف اخلاقی 7 هدف با قضاوت اخلاقی رابطه ندارد. بررسی محتوای این هفت هدف، نشان می‌دهد که این اهداف تحقق‌شان بیشتر تحت تأثیر الگوی فرزند پروری خانواده و روش کنترل و برقراری انضباط در مدارس است.